Nog 3 weken...

In de Filipijnen vroegen we ons regelmatig af waar de toeristen nu waren, maar het antwoord kregen we toen we aankwamen in Vietnam... Aha, daar zaten ze dus (allemaal, leek het).

Het voordeel van een bloeiende toeristische industrie is dat het reizen er heel gemakkelijk en snel gaat, dus voor we het wisten zaten we in een boot (via prachtig Mekong Delta) richting Cambodja. Het hoofddoel van onze reis naar Cambodja was de Angkor Wat. In het gezellige guesthouse van neef Dik werden we vriendelijk welkom geheten (helaas was hij zelf net voor een paar dagen naar Vietnam). Drie dagen lang hebben we rond gelopen door (en rond gehangen bij) het tempel complex. We werden er stil van. Zoiets moois zie je niet dagelijks, ook niet als je op wereldreis bent, dit was een waar hoogtepunt.

Via de hoofdstad Phnom Penh weer terug naar Vietnam (een dag, 12 uur bus). In Ho Chi Minh kwamen we redelijk brak aan, maar zaten in gezellig wijkje met lekkere eettentjes dus bijkomen ging prima. De dag daarop de nachttrein (15 uur) naar Danang en daar een busje naar Hoi An. In Hoi An laat elke toerist die er komt kleding op maat maken. Als je de eerste winkeltjes passeert denk je nog, ach ik zie nog wel, maar een paar straten verder ben je verkocht... en vertrek je een paar dagen later met een tas vol kleding.

Onze volgende stop was Hue (3 uur met de bus, die kapot ging dus dat duurde allemaal veel langer). Lekker cultureel gedaan en ons opgemaakt voor de reis naar Laos. De Lonely Planet beschreef de busreis van Hue naar Vientiane (hoofdstad Laos) als een helse reis (22 uur in brakke bus tussen kippen en pakken rijst, midden in de nacht uit de bus worden gegooid, gedoe bij de grens, slechte wegen, geen airco) maar als je je op het slechtste instelt valt het reuze mee. En wij hielden ons telkens voor ogen wat voor een fijns ons te wachten stond in Vientiane; het zien van Charly en PJ! En zowaar, daar stonden zij de volgende dag! Dat hebben we eerst eens goed gevierd met bier en verse vis aan het water.

Het werden fantastische dagen in Laos! We hebben het standaard pakket gedaan; van Vientiane naar Vang Vieng (waterspektakel) en door naar Luang Prabang (meer dan 50 boeddhistische tempels met honderden mediterende monniken, dat een rustgevende sfeer uitademt). Na 5 super gezellige dagen trokken Charly en PJ weer terug naar Thailand en namen wij het vliegtuig naar Hanoi (we twijfelden nog heel even over de bus, maar wanneer je 36 uur in de bus tegen 50 minuten per vliegtuig tegen elkaar afweegt is de keuze snel gemaakt..).

Aangekomen in Hanoi verbaasden we ons wederom over de drukte op straat (overal toeterende motorbikes!). Na een snelle hap door naar het treinstation van Hanoi om de nachttrein naar Sapa te nemen. In Sapa wonen traditionele bergstammen in prachtige kledij tussen de rijstvelden . Alex had na 5 minuten aankomst al 2 vriendinnetjes van respectievelijk 7 en 9 jaar oud. Toen wij even later een wandeling gingen maken vergezelden zij ons en gidsten ons door de omgeving en brachten ons naar hun dorp. Behalve dat Alex daar door een hond is gebeten (en we nog even in het ziekenhuis zijn geweest voor een prik die ze niet hadden), was het een geweldige dag!

Na Sapa weer terug met de nachttrein naar Hanoi, dit keer zonder slaap omdat de airco zo super koud stond dat we half bevroren tenen hadden. We waren nog niet in Hanoi of het volgende toertje werd ons al aangeboden; naar Halong Bay. Drie dagen genieten op het water en allerlei fijne activiteiten als kayakken, fietsen, zwemmen en lekker eten was top (en heel gezellig met Claudia en Erik, huis in Thailand al gekocht?)

Kortom, 4 weken na aankomst in Zuid Vietnam vertrokken we uit Noord Vietnam naar Tokyo. We hebben nog even geprobeerd of we daar niet onderuit konden, of direct naar China of langer in Vietnam te blijven. Dat lukte niet, dus namen wij afgelopen vrijdagnacht het vliegtuig naar Tokyo. Maar goed ook! Wat een geweldige stad; cultuurrijk, kleurrijk, lekkere sushi, grappige mensen en vooral.... wat een vriendelijkheid! Je snapt weinig (zeg maar niets) van de taal, dus je hebt continu hulp nodig. Dat geven de mensen je graag, lopen met je mee, zoeken dingen voor je uit etc.

Afgelopen maandag vlogen we van Tokyo naar Beijing en na al het reizen (vooral 's nachts) wel toe aan wat slaap. Naast het bijslapen vergapen wij ons in deze stad aan het hippe en moderne leven (lijkt het) van veel Chinezen. De voorbereidingen voor de Olympische Spelen zijn in volle gang. We vragen ons alleen of hoe in deze smoggy stad (met een humidity gehalte van 100%, lijkt het) sportieve topprestaties kunnen worden geleverd...

Tja, en dan lijkt ons eindeloze avontuur dan toch een einde te hebben... Over 3 weken zetten wij onszelf weer neer op de Nederlandse bodem. Om daar te komen vertrekken we zaterdag per trein vanuit Beijing en reizen via Mongolie naar Rusland (9000km!). Het aftellen is begonnen, maar we kijken uit naar deze Grand Finale!

Wij wensen iedereen vanuit Beijing een fantastische zomer toe. Tot (nog laaang niet...) augustus, wij kijken er naar uit jullie allemaal weer te zien!

Liefs, Alex en Miek